Το βίντεο “Ειδικές φοβίες” αποτελεί μέρος του Course “ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ” που μπορείς να βρεις στην ιστοσελίδα μου. (Το βίντεο απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς.)
Οι πιο συνήθεις τύποι ειδικής φοβίας είναι:
- Η φοβία για τα ζώα και τα έντομα
- Η φοβία για φυσικά φαινόμενα όπως οι κεραυνοί, οι αστραπές κλπ
- Η φοβία για το αίμα, τις ενέσεις και τους τραυματισμούς
- Φοβία για ειδικές καταστάσεις όπως για παράδειγμα η πτήση με αεροπλάνο, χρήση του ανελκυστήρα, οι κλειστοί χώροι όπως είναι και το σχολείο, το πέρασμα απο μια γέφυρα κλπ
- Τέλος, έχουμε μια επιπλέον κατηγορία για άλλες φοβίες όπως ο φοβος πνιγμόυ, το πέσιμο, ο φόβος για μόλυνση, για τους κλόουν κλπ
Κριτήρια:
- Πρώτο κριτήριο είναι να υπάρχει επίμονος και παράλογος φόβος για συγκεκριμένα γεγονότα ή αντικείμενα.
- Δεύτερο κριτήριο, είναι η ακραία αγχώδης αντίδραση με κριση πανικου σαν απάντηση στην κατάσταση που του προκαλεί την φοβία.
- Τρίτο κριτήριο να έχει τάση αποφυγής της κατάστασης ή του αντικειμένου ή ακραία ενόχληση.
- Τέταρτο κριτήριο είναι να υπάρχει έντονη δυσφορία για την ύπαρξη της φοβίας ή να παρεμποδίζεται η λειτουργία της καθημερινότητάς του.
- Τέλος, ένα πολύ σημαντικό κριτήριο είναι να διαρκεί η φοβία του παιδιού τουλάχιστον για 6 μήνες.
Τα βήματα:
- 1) Ο εκπαιδευτικός να έχει τα αισθητήριά του σε εγρήγορση ώστε παράλληλα με την ομαλή λειτουργία του μαθήματος ή του διαλείμματος να μπορεί να εντοπίζει ποια παιδιά πληρούν τα κριτήρια που αναφέραμε. Εάν εντοπιστεί κάποιο παιδί με αυτά τα κριτήρια, προχωράμε στο βήμα
- 2) το οποίο είναι: Να ενημερωθούν οι γονείς του παιδιού με διακριτικό και ευγενικό τροπο για τις ανησυχίες του εκπαιδευτικού. Αυτό το βήμα είναι αρκετά ευαίσθητο γιατί σε κανέναν γονέα δεν αρέσει να ακούει ότι το παιδί του έχει φοβίες ή διαταραχές.
- 3) Τρίτο βήμα είναι να γίνει παραπομπή σε έναν παιδοψυχολόγο που εμπιστεύεσαι. Αυτό θα γίνει εάν γνωρίσεις μερικούς, και δεις με ποιους τρόπους και τεχνικές αντιμετωπίζουν την κάθε περίπτωση.
- 4) Το τέταρτο βήμα φεύγει από τον έλεγχο του εκπαιδευτικού και πάει στους γονείς του παιδιού. Οι γονείς που είναι συνειδητοποιημένοι και θέλουν να βοηθήσουν το παιδί τους θα απευθυνθούν στον παιδοψυχολόγο και θα ξεκινήσουν διάγνωση και παρέμβαση.
- 5) Πέμπτο και τελευταίο βήμα είναι να ενημερώσουν οι γονείς τον εκπαιδευτικό για την εξέλιξη του παιδιού. Σε αυτό το βήμα μπορείτε να τους κάνετε μια υπενθύμιση 15-20 μέρες μετά την ενημέρωση που κάνατε εσείς στο 2ο βήμα για να μάθετε περισσότερες πληροφορίες.